FNV gemuilkorfd 43-3
Er zijn altijd tegenstellingen geweest over hoe het FNV wil optreden en voor wie.
Want het is:
óf meepraten met de gevestigde macht.
óf eensgezind opkomen voor de belangen van werkenden,
uitkeringsgerechtigden en gepensioneerden in Nederland.
hoe staan we er voor in 2025?
Onze maatschappelijk en politieke tegenstanders zijn nog steeds het Verbond van
Nederlandse Ondernemingen
VNO en de Algemene Werkgeversvereniging Nederland AWVN.
(34. eisen en resultaat)
Zij treden uitsluitend op voor het belang van bedrijven en hun geldschieters.
Als zij het over economie hebben, bedoelen zij hun vooruitzicht op het vergroten
van de geïnvesteerde vermogens. Daar laten zij ons, de bevolking
voor werken.
(61. bestaansminimum)
(68. land van lage lonen, uitbuiting arbeidsmigranten)
AWVN is ook een ideologische tegenstander. AWVN voert in haar jaarprogramma’s
altijd campagne voor nog
hoger rendement voor de geldschieters.
(04-1. productiviteit)
Daarvoor ijvert zij op alle mogelijke manieren de beloning van het personeel te verlagen,
tot aan
het bestaansminimum toe.
(bulletin LXXIX. doorgeslagen flex)
Zo wil AWVN van het cao loon af, ieder management moet zelf mogen uitmaken wat er voor het loon
over blijft.
Iedere verantwoordelijkheid wordt geweigerd voor de werkzekerheid, opleiding,
huisvesting
of gezondheid van het personeel. Daar moeten de mensen zelf maar voor zorgen,
of de overheid.
(64. de kloof)
En waar moet die overheid het geld daarvoor vandaan halen?
Vooral niet van de geldschieters, aandeelhouders en beleggers. Met allerlei trucs en ontduiking
betalen die zo min mogelijk belasting.
(63. belasting paradijs)
En eisen nog investeringssubsidie bovendien.
wat gaan we doen?
Het gaat bij de bestuursverkiezing bij het FNV in 2025 helemaal niet om de poppetjes, procedures
of onderzoeken. Het gaat om de vakbondsstrategie.
(bulletin LXXX bestuursverkiezing)
Bij letterlijk iedere cao vernieuwing moet nu opnieuw gestreden worden voor behoud van koopkracht.
Met dit verdedigend optreden kom je nooit vooruit.
Nee, we zijn er in 30 jaar steeds verder mee achterop geraakt.
De keuze is tussen:
ṑf 1
De sociaal democratische lijn van meepraten met de zittende macht, ook al is
dat terug naar af.
(40-3. loonmatiging is het verdienmodel)
Want deze politiek veronderstelt dat er een gezamenlijk optrekken door geldschieters en werkenden
zou bestaan.
Een fout. Want VNO en AWVN zullen dat nooit van plan zijn. Daarvoor hebben zij een veel sterkere
onderhandelings- en machtspositie. En onderhouden ze vaste invloed op de besluiten van regering
en door ministeries.
(26. misbruik)
De tragiek van de FNV en haar voorgangers sinds de 40er jaren van de vorige eeuw
is de
overheersing door sociaal democratische PvdA regenten. Dit betekende het afremmen
van alle
politiek-economische acties onder het mom dat alleen overleg en geleidelijkheid
tot stapsgewijze sociaal-economische verandering kan en mag leiden.
We zien wat daarvan is terecht gekomen. Niets. Deze halfzachte aanpak heeft
geleid tot inkapseling
van de vakbeweging.
(43-1. staatsvakbond)
De bedrijven gebruikten de vakbeweging als hoeder van de arbeidsvrede. De bond ging onrust onder
het personeel bezweren. ‘Wilde’ akties voor loonsverhoging werden illegaal verklaard.
Tot in de 80er jaren zijn daartoe strijdbare mensen en militanten verwijderd uit de bond en
uitgesloten. Al dan niet
met behulp van de BVD.
Hier ligt de oorzaak van de groeiende loonachterstand
(30. opbrengst voor arbeid en kapitaal),
achteruitgang in politieke slagkracht en achteruitgang in het ledental van de vakbeweging.
De sociaal democratische aanpak plaatste de vakbeweging in de positie van een konijn,
verblind
in de koplampen. Daarmee is de weg geplaveid voor de heersende macht van beleggers,
geldschieters
en vermogenden.
Zoals al weer bleek bij bijvoorbeeld de pensioenafspraken in 2019
(48-7. pensioenroof, kat in de zak);
En bij de diverse sociaal akkoorden
(47-1. sociaal akkoord 2019 en later)
En nog steeds is de koopkracht verlaging van 2022 niet gecompenseerd.
(33. inflatie)
ṑf 2
Opkomen voor een eerlijker verdeling tussen beleggers en werkenden van
de opbrengst van de Nederlandse economie.
(LXXVIII. eerlijk delen)
Een vakbeweging die eensgezind optreedt om onze rechten te verkrijgen,
een strijdbare organisatie, geen debat club.
( 68-1. uitbuiting arbeidsmigranten)
Een vakbondsleiding die als eenheid en zelfbewust de organisatie
en ook de leden motiveert
(43-2. versterking vakbeweging)
Geen bureaucratisch overheidsmodel van techneuten met gescheiden portefeuilles
en verantwoordelijkheden, want dat is een versnipperende
doodlopende weg.
Een vakbondsleiding met politiek inzicht, en organisatievermogen,
gericht op verbinding tussen de leden.
Niet voor de eigen glorie, maar voor alle loonafhankelijken, uitkeringsgerechtigden
en gepensioneerden.
alleen met zelfbewust optreden kan je ooit winnen
weeffout en onbenul?
Vanaf 2014 zit het FNV opgezadeld met een chaotische, warrige topstructuur.
Een bestuur, een ledenparlement
vanuit de diverse sectoren of bedrijfstakken
en de lokale vrijwilligersorganisaties. Met daarboven nog eens een niet gekozen
Raad van Toezicht en daarnaast, op afstand, de werkorganisatie.
Wat moet zo’n Raad van Toezicht die naar functievereisten en invulling bestaat uit
gediplomeerde mensen vanuit het gegoed, geprivilegieerd milieu? Ze komen van buitenaf,
zonder enige binding met de strijd voor lotsverbetering voor werkend Nederland.
Laat staan het lot van het slechtst betaalde deel van de Nederlandse bevolking dat moet
overleven van dag op dag.
(64. kloof)
Waar houden zij toezicht op? In wiens belang?
En dan is er het bezoldigd centraal apparaat op afstand van de leden- en bestuursorganisatie.
Eenzelfde model als
bij ministeries. Het bezoldigd apparaat is afgeschermd van de politieke
leiding, zodat het bestuur geen vat heeft
op het functioneren of de inzet van medewerkers.
Personeelsbeoordeling is uitsluitend aan directie en management.
Deze structuur roept een zelfsturend apparaat op met een institutioneel zelfgenoegzame eigen
richting. Zo’n werkorganisatie richt zich bij het aannemen van personeel op mensen die
geschoold zijn in een of ander specifieke vakbekwaamheid. Maar niet noodzakelijkerwijs op
het onderschrijven van de maatschappelijke rol van de vakbond
als tegenhanger van het
kapitaal belang.
De voor Nederlandse arbeidsverhoudingen riante werkafspraken en ontslag bescherming
maakten het ook mogelijk dat oude gewoontes en opvattingen -van jaren terug- bleven doorleven
binnen de werkorganisatie.
Zoals onverwerkt oud zeer, de opvatting dat een bond zich kan beperken tot individuele
hulpverlening, sektarische oprispingen binnen sommige sectoren en personeel zonder enig
begrip waarom er in kapitalistisch Nederland een vakbeweging moet zijn.
Daarbij nog de onduidelijke afbakening van verantwoordelijkheden en zeggenschap van
de diverse organen door
de weeffout met ingestoken bureaucratische tegenstellingen.
Deze cocktail bood vele mogelijkheden tot dwarsrijden en tegenwerking binnen de bond zelf.
politieke afrekening
Opmerkelijk is dat vanuit de werkorganisatie politieke discussies op ledenbijeenkomsten
steeds werden vermeden, afgehouden of afgekapt.
Maar binnen een echte vakbondsorganisatie zal het altijd en onvermijdelijk gaan om
de te volgen politieke koers tot lotsverbetering, grotere koopkracht en fatsoenlijker
arbeidsverhoudingen. Dat is het wezen van de echte
vakbeweging. Dus ook voor het FNV.
Voor die politieke strijd gaat het bij interne discussies soms hard aan toe.
En ja, wie niet tegen de hitte in die keuken kan, hoort daar ook niet thuis.
Tragisch genoeg zijn de goede arbeidsvoorwaarden voor personeel binnen de FNV werkorganisatie
moedwillig misbruikt om de politieke leiding van het bestuur onderuit te halen. Roddel,
valse beschuldigingen,
verdachtmakingen en beschadiging van personen werden gebruikt om de
reguliere nieuwe bestuursverkiezing te torpederen.
Het werk op het hoofdkantoor en in het bestuur raakten verlamd.
In maart 2025 stapte het hele gekozen FNV bestuur op. Een tijdelijk aangesteld interim
bestuur werd alweer door de Raad van Toezicht weggestuurd. In mei 2025 riepen FNV Personeel
en OR de hulp in van de Ondernemingskamer
bij het gerechtshof van Amsterdam.
Het is doorgestoken kaart wanneer een deel van een maatschappelijke strijdorganisatie -zoals een vakbond- uitgerekend de heersende maatschappijstructuur gebruikt tegen de eigen organisatie.
de bond, is goed. Alleen daarmee komen we verder.
Onvergeeflijk dat als je werkt bij een strijdorganisatie tegen sociaal-
economische onderdrukking, dat je dan uitgerekend de heersende
maatschappijstructuur uitnodigt om hier in te grijpen.
Dan heb je nooit beseft wat de daarvan politiek onafhankelijke rol is van
een vakbeweging binnen onze kapitalistische maatschappijvorm.
Wie dit niet begrijpt, staat aan de verkeerde kant.
In juni 2025 grijpt die Ondernemingskamer daadwerkelijk in. Een interim Raad van
Toezicht van sociaal democraten voert nu een herstructurering door, bijgestaan door
organisatie deskundigen, externe experts en een tijdelijk bestuur van teruggekomen
oud vakbondsbestuurders uit vooral de sociaal democratische hoek. Terug naar vroeger.
Terug naar af.
Naar buiten toe wordt gedaan alsof het om een management probleem ging, terwijl het
een politieke afrekening is.
Zo mag ook niemand van het oude bondsbestuur terugkomen, dit om de bestaande interne
tegenstellingen toe te dekken. Niet de leden, maar de interim toezichthouders zelf zullen
de nieuwe FNV voorzitter aanstellen. Naar hun
eigen zeggen is dat in het belang van
de maatschappelijk breed gewenste stabiele arbeidsverhoudingen.
Vertaald: geen mobilisatie voor acties ter verbetering van arbeidsvoorwaarden,
want de bedrijven wensen een volgzame vakbeweging. Arbeidsvrede door het uitsluiten
van politiek strijdbare mensen.
er is een coup gepleegd
om een strijdbare vakbeweging te blokkeren
om een strijdbare vakbeweging te blokkeren
De lachende derden? VNO, AWVN en iedereen die de werkende mensen veracht.
Winnaars zijn de beleggers
en geldschieters in het algemeen.
Terug naar de corporatistische vakbondsleiding zoals in de 60er jaren van de vorige eeuw,
dat is het plan van de coup plegers.
(43-1 staatsvakbond)
het kan anders
het moet anders
Een echte vakbond is altijd onafhankelijk.
Welke strategie we ook volgen, alleen de leden van de bond maken dat uit.
Zo’n politiek besluit is nooit aan een rechter.
En al helemaal niet aan van buiten de bond aangestuurde bobo’s.
We laten de vakbond niet overnemen door onze tegenstanders bij VNO en AWVN.
Niet weer een Akkoord van Wassenaar.
(13. schade Akkoord van Wassenaar)
Gelukkig zijn er nog velen binnen de bond werkzaam die wel de politieke motivatie
en het inzicht hebben dat een collectieve strijdorganisatie van en voor de werkende
mensen altijd noodzakelijk zal zijn in een kapitalistische wereld.
verdedig je vakbond tegen inmenging
september-25